تغییرات عملکردی
کاهش 10درصد عملکرد بدنبه عنوان مهمترین اندیکاتور بیش تمرینی مطرح شده است.
در یک مطالعه ی وسیع
1_کاهش سرعت تمرین15_11درصد
2_کاهش سرعت رقابت17_6درصد
3_کاهش مسافت تمرین71_43درصد
البته کاهش عملکرد یک معیار لازم است ولی کافی نمی باشد.
تغییرات در ضربان قلب
معیارهای پیشین منجر به کاهش
EMHR
یا
RHR
می شدند ولی امروزه زیاد مورد قبول نیستند.
در معیارهای امروزی
MHR
در طی یک فعّالیّت بیشینه ی استقامتی به میزان 5الی10ضربه کاهش می یابد.
مکانیسم موافق منجر به افزایش کاتکولامین ادراری می گردد.
مکانیسم مخالف منجر به افزایش سطح پلاسمایی کاتکولامین ها در طی استراحت می شود.
تغییرات لاکتات
غلظت لاکتات در خون در یک فعّالیّت بیشینه از میزان مورد نیاز کمتر است .
در بعضی از مطالعات کمتر از 25درصد پیش بینی شده بود.
میزان
LACTATE
CLEARANCE
در دوره ی استراحت هم کم بود.
مکانیسم :انتظار می رود که کاهش لاکتات باعث افزایش
PERFORMANCE
ولی کاهش لاکتات از کاهش ذخیره ی گلیکوژن می باشد امّا در بیو پسی از عضلات پای افراد بیش
تمرین
کاهش بارزی در گلیکوژن دیده نشد.
مکنیسم اصلی :کاتکولامین واسطه ی تبدیل گلیکوژن به لاکتات است و کاهش کاتکولامین تولید
لاکتات را
محدود می کند.
فسفو ریلاز عضله توسط اپی نفرین با واسطه ی
CAMP
فعّال می شود .
در طی ورزش
CAMP
افزایش می یابد و موجب فعّال شدن پروتئین کیناز می شود .
تغییرات گلیکوژن عضله:
در طی دوره ی بیش تمرینی هیچ ارتباط ثابت شده ای بین تخلیه ی ذخایر گلیکوژن و علائم بیش
تمرینی وجود
ندارد.
Glycogen loading
در طی تمرینات مستقل از بروز بیش تمرینی می باشد .
بیش تمرینی هم در ورزشهای استقامتی وهم در ورزشهای قدرتی رخ می دهد...
صفی خانی وآذرحزین